blog shbarcelona català   blog shbarcelona español   blog shbarcelona français   blog shbarcelona english   blog shbarcelona russian   blog shbarcelona russian   blog shbarcelona   blog shbarcelona
Vrije tijd en cultuur

Plaça Santa Maria

Geschreven door Jarron
Photo credit: Oh-Barcelona.com via Visualhunt / CC BY

Photo credit: Oh-Barcelona.com via Visualhunt / CC BY

Van de week liep ik over het Plaça de Santa Maria voor de gevel van de gelijknamige kerk langs. Zoals gebruikelijk zaten de terrassen vol en stonden in de hoeken van het plein straatverkopers op verkleurde kleedjes hun prullaria en souvenirs te verkopen. Terwijl ik naar een ritmisch dansend Simpson mannetje keek en me afvroeg of er mensen zijn die de poppetjes daadwerkelijk kopen, kwam er een auto aanrijden op het plein. Het was een oldtimer, zo eentje waarvan het portier nog andersom openslaat en waarin je een keurige man met hoge hoed en Brits accent verwacht. Direct verzamelde zich een menigte om de auto heen, tientallen mensen verdrongen zich om een glimp op te vangen van degenen die uit zouden stappen. Het viel me nu pas op dat iedereen net gekleed was, de mannen droegen vrijwel allemaal een donkerblauw pak en de dames gekleurde en minder gekleurde jurken. Sommigen hadden kapsels die bij benadering op kunstwerkjes leken.

Gerelateerd Artikel: Plaça Sant Felip Neri

Inhoudsopgave

Bastaixo

Photo credit: xcaballe via VisualHunt / CC BY-SA

Photo credit: xcaballe via VisualHunt / CC BY-SA

Uit de auto stapte een bruidspaar. Direct stak er een luid applaus en gejuich op. De mensen op de terrassen stopten met het eten van hun lunch en begonnen ook te applaudisseren. Massaal werden telefoons en fototoestellen tevoorschijn getoverd om het tafereel vast te leggen. De bruidegom keek verlegen om zich heen en schuifelde onrustig heen en weer, hij vond de hoeveelheid aandacht duidelijk lastig om mee om te gaan. De bruid daarentegen lachte breed uit en zwaaide als een filmster met haar rechterhand naar de menigte, met haar andere hand trok ze haar witte jurk omhoog zodat deze niet te erg over de grond zou slepen. Het stel ging op de trappen van de kerk staan. Naast hen op de grote deuren van de kerk prijkte de beeltenis van een bastaixo, de naam voor de arbeiders die in de veertiende eeuw de gigantische stenen waar de kerk uit is opgebouwd één voor één van de haven naar de bouwplaats tilden. Het bruidspaar stond nu op die stenen, het leek weinig indruk op ze te maken.

Gerelateerd artikel: De Bunkers van El Carmel

Plastic Bord

Terwijl ik het geheel gadesloeg, bedacht ik me dat het eigenaardig is dat er in een kerk die speciaal gebouwd werd voor de armen uit de La Ribera buurt, nu met name de rijken trouwen. Terwijl ik dit dacht liep er een kromgetrokken vrouwtje gekleed in het zwart met een gedeukt kartonnen bekertje langs de terrassen op het plein, ze droeg een plastic bord bij zich waarop stond dat ze honger had. Niemand merkte haar op, iedereen was gefixeerd op het wuivende paar op de treden van de kerk. De verkoper van de Simpson mannetjes tikte me op mijn schouder, hij wees naar zijn kleedje waarop Homer en Marge Simpson in trouwkleding dansten. ‘Five Euro’, hij stak zijn duimen in de lucht. De menigte begon langzaam de kerk in te lopen. Zodra iedereen binnen was ging het vrouwtje in het zwart op de treden van de kerk zitten. Het gedeukte bekertje voor haar en het bord in haar handen, op de terrassen ging iedereen weer verder met eten.

Opzoek naar een appartement in Barcelona? Check de website van ShBarcelona

Over de auteur

Jarron

Jarron Kamphorst studeerde Internationale Betrekkingen aan de Universitat Autònoma de Barcelona en is daarna nooit meer vertrokken uit de stad. Momenteel werkt hij als freelance journalist en schrijver.

Laat een reactie achter